Andyna Giya Rosaputri Tarigan 

Andyna kreeg een beurs van het Eric Bleumink Fonds, www.rug.nl/ebf.

Rond de vijftienduizend eilanden verspreid over een vijfduizend kilometer lange archipel – ziedaar de logistieke uitdaging van Indonesië in een notendop. Het is precies deze problematiek die de 26-jarige Andyna Giya Rosaputri Tarigan voor een jaar van Jakarta naar Groningen bracht. Hier volgt ze sinds september de master Supply Chain Management.
‘Supply Chain Management houdt zich bezig met de synchronisatie van distributie, logistiek, opslag, de planning van de consumentenvraag en alle andere gerelateerde activiteiten in het transport van goederen, van de fabriek naar de klant. Het is een vrij complex en breed veld.’
Door de duizenden bewoonde eilanden wordt het transport van goederen voor bedrijven in Indonesië heel complex, aldus Tarigan. ‘Om goederen van de ene regio naar de andere te transporteren, heb je een combinatie van verschillende transportvormen over land en zee nodig. Daardoor zijn de transportkosten in Indonesië relatief hoog. Tegelijkertijd kan er op dat vlak in Indonesië nog veel worden geoptimaliseerd.

Flinke uitdaging
Tarigan leerde in Indonesië tijdens haar bachelor Industrial Engineering ook de grondbeginselen van supply chain management. Na haar afstuderen werkte ze vier jaar als Land Transport Officer bij een cementproducent die zijn producten naar alle uithoeken van Indonesië verscheept, maar ook naar andere landen exporteert. Binnen het bedrijf managede ze alles wat te maken heeft met transport over land. ‘In mijn werk zag ik dat we in Indonesië nog steeds worstelen met supply chain management, maar het aanbod van studies op dat gebied is in Indonesië nog erg beperkt.’ Daarom meldde ze zich aan bij het Eric Bleumink Fonds, met succes.
Het grootste probleem voor buitenlandse studenten in Groningen leek dit jaar het vinden van woonruimte te zijn, maar veel moeite kostte het Tarigan niet. ‘Omdat ik al in april wist dat ik hier in september zou gaan studeren, had ik meer tijd om een kamer te vinden. Van mensen die pas vanaf juli begonnen te zoeken, hoorde ik dat het veel lastiger was. Ik ben ook geholpen door de Indonesische studievereniging in Groningen. Dat maakte het een stuk makkelijker.’
Tarigan geniet van het wonen en studeren in Groningen. ‘Groningen is een kleine stad, maar er is hier veel te doen, er zijn veel plekken om te ontdekken en de mensen die hier wonen zijn erg vriendelijk. Meestal spreken ze goed Engels, dus ik heb geen problemen om met wie dan ook te communiceren. De studie is een flinke uitdaging, want ik heb relatief weinig tijd om veel te leren. Het is dus hard werken, maar dat is prima. Gelukkig zijn de docenten erg behulpzaam.’

Competitief voordeel
Na het voltooien van haar master wil Tarigan haar carrière voortzetten bij de Indonesische overheidsinstelling die de processen die in spul cahier management een rol spelen, kan stroomlijnen. ‘In het bedrijfsleven heb ik geleerd dat de overheidsregulering van transport en distributie van grote invloed is op de zakelijke strategieën van bedrijven. Als je met de wereldwijde markt wil concurreren, moet je een strategie en competitief voordeel hebben. Ik hoop daar vanuit de overheid aan te kunnen bijdragen. De kennis die ik in Nederland opdoe, is dus niet alleen waardevol voor mij, maar voor mijn hele land.’
Of het moeilijk is om in Indonesië bij de overheid een baan te vinden? ‘Elk jaar is er bij bijna alle overheidsinstellingen een open sollicitatieronde. Iedereen kan solliciteren en ik denk dat ik dan een prima kans maak.’

Tekst: Bert Platzer / Foto: Gerhard Taatgen
(dit interview verscheen eerder in alumnimagazine Broerstraat 5, nr. 4, december 2018)

Joukje Koehoorn

Joukje is stafadviseur Communicatie bij het UMCG Transplantatiecentrum en organiseerde met het UEF een crowdfundingcampagne, www.rugsteunt.nl/project/50-jaar-transplantatie.

UEF: een prachtig platform

Goede ideeën zijn niet zeldzaam, maar om deze ten uitvoer te brengen is – naast een doortimmerd plan – een sluitende begroting noodzakelijk. En juist dat  blijkt best wel ingewikkeld te zijn.
Toen ‘50 jaar transplantatie in Groningen’ in zicht kwam (UMCG, 2018) ontstond het idee hierover een boek te maken. Er was veel waardevol materiaal voorhanden, de pioniers van het eerste uur waren veelal nog onder ons en hier konden we vele verhalen ophalen. Tot zover het idee.
Geld genereren voor een dergelijk project is niet eenvoudig. Daar zijn deskundige partners voor nodig en bovendien – naar later bleek – veel geduld…
We vroegen advies bij een gerenommeerd fundraiser en hij verwees ons naar het Ubbo Emmius Fonds voor een crowdfundingsactie als onderdeel van de fondsenwerving.
De eerste afspraak met het UEF was heel inspirerend. Het team was enthousiast over het boek en zag goede mogelijkheden voor crowdfunding. Een streefbedrag werd vastgesteld, vanuit het UMCG Transplantatiecentrum leverden wij uitnodigende teksten en foto’s aan voor de crowdfundingspagina op de website van het UEF. Maar toen kwam het er op aan: gaat het lopen…

Vanuit het UEF werden voortdurend tips aangereikt: benader je bestaande netwerken, probeer nieuwe partijen te interesseren om mee te doen aan de crowdfunding, organiseer een event of hou voordrachten en deel flyers uit, haak aan bij de actualiteiten, plaats een nieuwsbericht. En ‘last but not least’: hou vol!
Via de contactpersoon van het UEF werden we regelmatig op een prettige wijze gestimuleerd om alert te blijven en toen we uiteindelijk het streefbedrag bereikten – en meer dan dat! – was er dan ook gedeelde vreugde.
De crowdfundingsactie kon worden afgerond en de gehele opbrengst werd overgemaakt aan het UMCG Transplantatiecentrum. Bij het UEF blijft niets  aan de strijkstok hangen en dat is uniek in de wereld van de crowdfunding.
Ik beveel het UEF zeker aan als partner bij de meeste uiteenlopende projecten. Het biedt een prachtig platform om gelden te genereren voor goede ideeën. Het UEF heeft wat ons betreft een goede èn prettige impuls gegeven aan de realisatie van het boek over 50 jaar transplantatie in Groningen!’

Dirk Brandwijk

Werd in 2018 donateur en lid van een alumnikring.

‘Op mijn eerste alumnibijeenkomst viel mij gelijk op hoeveel verschillende generaties RUG alumni er aanwezig zijn. Ondanks het leeftijdsverschil zie je dat onze liefde voor Groningen hetzelfde is en dat we allemaal mooie herinneringen houden aan onze studententijd.
Ook zijn er altijd interessante lezingen over actuele maatschappelijke thema’s waar je vervolgens met mensen van verschillende achtergronden over verder kan praten.
Het is ook leuk om te zien wat voor onderzoeken er worden gedaan en hoeveel passie jonge onderzoekers hebben. Dit was voor mij ook een reden om donateur te worden. Het is supergaaf om vervolgens op bijeenkomsten te horen waar de bijdrage voor gebruikt wordt.
Tot slot zorgen de bijeenkomsten er natuurlijk voor dat ik iedere keer weer nieuwe mensen ontmoet waardoor m’n netwerk keer op keer groeit.’

Marjolein Kroonen

Was commissielid van het Young Alumni Network.

‘Als commissielid van het YAN (Young Alumni Network) Groningen onderschrijf ik als geen ander het belang van alumnibijeenkomsten. Het YAN is opgericht in 2016 en organiseert met ondersteuning van de universiteit verschillende activiteiten voor jonge alumni van de RUG (tot 35 jaar) die wonen en werken in Noord-Nederland. Veelal betreffen deze activiteiten lezingen of workshops met actuele onderwerpen gevolgd door een netwerkborrel.  De bijeenkomsten zijn altijd goed bezocht en bieden een mooi platform om alumni uit verschillende studierichtingen bij elkaar te brengen. Het is mooi om te zien hoe er op deze bijeenkomsten ideeën worden uitgewisseld, ervaringen worden gedeeld en plannen worden gesmeed. Ik heb met veel plezier bijgedragen aan de activiteiten van de YAN en draag in 2019 met veel trots het stokje over.’